بنیاد نخبگان استان قزوین در راستای اجرای برنامه های معرفتی- هویتی، اقدام به برگزاری سلسله جلساتی با عنوان «تأملی در حکمت های علوی» نموده است.

تاکنون، سه جلسه از این برنامه با حضور مستعدین برتر استان تشکیل شده است و در این جلسات جناب آقای دکتر حکاک، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) به بیان مباحثی در باب حکمتهای حضرت امیر (ع) پرداخته اند.

در اولین جلسه، دکتر حکاک به ارائه مباحثی در زمینه تعریف حکمت، جایگاه حکمت در قرآن و احادیث و معنای حکیم پرداختند. ایشان، حکمت را «دانش محکم مفید» تعریف نموده و افزودند: «فقط درصورتی می توان صاحب این دانش را «حکیم» نامید که این دانش به «عمل» منتهی شود». همچنین درخصوص جایگاه حکمت در قرآن تصریح کردند: «به جرأت می توان گفت در قرآن هیچ ارزشی بالاتر از حکمت نیست». در ادامه جلسه، این عبارت از کلمات حکمت در سخنان حضرت امیر (ع) مورد بحث قرار گرفت: «قیمه کلّ امرءٍ ما یحسن»؛ به این معنا که «ارزش هرکس همان چیزی است که می داند (به خوبی از عهده اش بر می آید)». درواقع می توان گفت، از آنجاییکه ارزش جسم افراد تقریباً در یک سطح است، ارزش انسانها به روح ایشان برمی گردد که بسیار گسترده تر از جسم است. لذا صفت بارز و شاخصی که هرکس در عمل از خود بروز می دهد ازجمله صفات مثبت یا منفی، تجلی ارزش اوست.

در جلسه دوم، به ارائه دومین حکمت از حکمت های حضرت علی (ع) پرداخته شد که عبارت بود از: «الدّین لایصلحه إلّا العقل». دکتر حکاک با اشاره به اینکه مقصود از دین در این حکمت، دین داری و طاعت خدا است افزودند: «بر اساس این حکمت، اگر عقل در کار نباشد دین داری انسان اصلاح نخواهد شد. به عبارت دیگر، دین داری متوقف بر دین شناسی است؛ انسان ابتدا باید بداند دین چیست و آیا عقیده ای که به آن التزام می کند درست است؟». ایشان در ادامه با نقد برخی از اندیشه های غلط، تصریح کردند: «عقل، دین را به ما می شناساند و درصورتی که دین را نشناسیم دچار افراط یا تفریط خواهیم شد. در نتیجه در دین داری ما فساد و تباهی ایجاد می شود. همانگونه که عده ای دچار مقدس مآبی یا در مقابل آن، اباحه گری می شوند و صراط مستقیم را کنار می گذارند». ایشان همچنین برخورد گزینشی با مفاهیم دینی را مذموم شمردند و ریشه آن را نبود دین شناسی صحیح دانستند.

حکمت «الظّفر بالحزم و الجزم» در سومین جلسه از این سلسله جلسات مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس این حکمت، دستیابی به پیروزی در گرو احتیاط (بررسی همه جانبه امور) و قاطعیت است. در واقع، کار بدون حزم مانند تیر در تاریکی انداختن است؛ لذا می بایست هدف و نحوه رسیدن به آن برای انسان از ابتدا مشخص باشد. حکمت دیگری که در این جلسه مورد بحث قرار گرفت عبارت بود از:«العلم علمان؛ مطبوعٌ و مسموعٌ و لم ینفع المسموع إذا لم یکن المطبوع». مفهوم این حکت آن است که قوه ادراک و عقل انسان، مهم تر از شنیده ها و خوانده ها در علم انسان تأثیرگذار است. دکتر حکاک، همچنین درمورد حکمت «هانت علیه نفسه من أمّر علیه لسانه» نکاتی را ارائه کردند و افزودند: «انسان بر اساس ویژگی ذاتی خود، هر آنچه را که مهم و باارزش بشمارد به زبان می آورد اما آنچه اهمیت دارد، مدیریت این غریزه و کنترل آن است. در غیر اینصورت نفس وی دچار خواری و سفاهت خواهد شد»



یادآور می شود، این جلسات بصورت هفتگی در بنیاد نخبگان استان قزوین برگزار می گردد.